Ik ben een wereldverbeteraar van niks. Komen er een paar stevige klussen voorbij, laat ik prompt het lot van deze aarde uit mijn handen vallen. Nog een paar weken vakantie er achteraan, alsof er niks aan de hand is: het is nog een wonder dat ze ons niet briesend heeft afgeworpen, onze getergde planeet.
Gisterenavond maar weer Naomi Klein opgepakt. Ook nog steeds niet uit… Maar gelukkig: de vonk sloeg weer over. Het pakt me weer. Even was ik bang dat ik niet alleen een inactieve activist ben, maar ook een uitgebluste. Maar nee, dat vuurtje valt weer snel op te rakelen, merk ik. En dat ben ik dan ook vast van plan. Zodra je je ogen er weer voor opent, zie je het meteen: hier moet wat gebeuren. Er sneuvelen aan de lopende band klimaatrecords (eind juli blies de hardste zomerstorm ooit over het land; afgelopen maandag was de koudste 17 augustus ‘sinds het begin van de metingen’ en het regende lokaal meer dan 60 uur achter elkaar: een unicum!) Desondanks de PvdA wil in hoger beroep tegen het gelijk van Urgenda. De VVD natuurlijk ook, maar dat was te verwachten… En intussen maakt Shell, onze nationale trots, zich alsnog op voor proefboringen in het poolgebied. Kortom: tijd voor some serious clicktivism.
Gelukkig heb ik al mijn groene mailcontacten nog: nieuwsbrieven die mij onvermoeibaar op de hoogte blijven houden van het groene nieuws, goed en slecht. Ik ga ze maar weer eens lezen en wat petities ondertekenen. Niet dat de stevige klussen al zijn afgerond, maar hee, voor sommige dingen moet je tijd máken. Rustig kijken wat zich zoal aandient en niet langer alles doldriest wegklikken.
En ziet: er verschijnt spontaan een uitnodiging op mijn scherm voor Kauwkost, een serie voedseldebatten georganiseerd door communicatiebureau Heldergroen. Thema van het tweede debat (tijdens de eerste zat ik nog onder mijn steen) is de afzetmarkt. Een van de sprekers is Jack Stroeken van Beebox. Ken ik niet. Doorklikken. Oh! Wekelijks een box vol biologische levensmiddelen thuisbezorgd, onder de supermarktprijs en zonder bezorgkosten. Ik overweeg al jaren om me op te geven voor de oeroude Odinzak, maar het ophaalpunt zit zo ver weg (toch zeker 10 minuten fietsen; te veel voor een wereldverbeteraar van niks). De Beebox komt gewoon thuis. Met recepten. Ook leuk, ik ben dol op recepten. Na wat heen en weer klikken meld ik me aan als abonnee. De eerste box wordt 27 augustus geleden. Zo. Moeder Aarde krijgt weer een aai over de bol (al is het maar een kleintje).